Παρέα με τον χρόνο.

Κάποιος στίχος λέει και όταν πάω να ξεχάσω είσαι πάντα εκεί...Εσύ παλεύεις να ξεχάσεις και οι σκέψεις έχουν κάνει τατουάζ στα εγκεφαλικά σου κύτταρα.Θέλεις να σβήσεις τις σκέψεις αλλά έχουν γραφτεί με ανεξίτηλο στυλό.Ψάχνεις απεγνωσμένα μια λύση για να λυτρωθείς αλλά δεν υπάρχει...το βασανιστήριο συνεχίζεται.Ενας και μοναδικός συνοδοιπόρος σε αυτο το ταξίδι ποιός άλλος ο χρόνος.
'Οπως όλοι και όλα θέλουν τον χρόνο τους.Ας αφεθούμε στα λεπτά του,στις ώρες του,στις μέρες του στα χρόνια του,μπορεί να μη διαγραφτούν οι σκέψεις,τουλάχιστον δεν θα πονούν.