Συνείδηση και μοιραίο.

Υπάρχει μια παροιμία που λέει ότι ο σοφός κυβερνά τ' άστρα.Αυτή είναι η αρχή της ανύψωσης,έχουμε μεγαλύτερο άνυσμα συνείδησης.Η κίνηση ενός πλανήτη,μια γωνία,είναι σχήματα που δείχνουν μια κίνηση.Όλα κινούνται σ΄ένα ωροσκόπιο και όλα κινούνται πρός μία εξέλιξη.Κι αν αυτή την εξέλιξη μπορέσουμε να την παρακολουθήσουμε και όλο πιο νοητά,στο τέλος φθάνουμε σ΄ένα σημείο απ΄όπου μπορεί ο άνθρωπος να πλησιάσει σ΄ένα θεϊκό στάδιο,να κυριαρχεί πάνω στον εαυτό του.
Γιατί έξω απ΄αυτό τον κύκλο που έχουμε στο χάρτη,που είναι το ωροσκόπιο μας,έξω απ΄αυτό που ,που ορίζει ο κύκλος που είναι  τα σπίτια μας,υπάρχει ο άλλος ο κύκλος που ορίζει τα ζώδια,που ορίζει τις εποχές της γης.Αυτός ο κύκλος υπάγεται σ΄ένα άλλο κύκλο που δείχνει όλες τις εποχές του πλανητικού μας συστήματος,αυτός πάλι σ΄έναν άλλο που δείχνει το Γαλαξιακό μας σύστημα΄κι όλοι τείνουν σ΄ένα κέντρο ιδεατό που αν ανυψωθεί κυκλικά σ΄ένα φθάσιμο φανταστικό,έχει πιάσει όλο το χώρο πιά,έχει υπερισχύσει,Δηλαδή η αστρολογία δείχνει σχηματικά κατά κάποιο τρόπο ότι τελειοποίηση του ανθρώπου μπορεί να γίνει σε μια καθαρή ταύτιση με το άπειρο.
Πηγή.Βασικά στοιχεία για την τέχνη της Αστρολογίας.