Βελγικα Λυκοσκυλα
Groenendael - Γνωρίστε τον Μπεν
Είναι μεγάλη η αίσθηση της παραβίασης να ανακαλύπτεις ότι κάποιος έχει μπει μέσα στο σπίτι
 |
| Ο Μπεν 4-5 μηνών |
Ο εκπαιδευτής μας είπε να μην μπαίνει στα υπνοδωμάτια (θεωρούνται ο χώρος του «αρχηγου»), να τρώει μετά από εμάς, να μην ανεβαίνει σε καναπέδες. Στη συνέχεια ξεκινήσαμε να του διδάσκουμε εντολές με επιβράβευση. Κάτσε, μείνε, στοπ. Έφερε έναν σκύλο 5 ετών (γερμανικό ποιμενικό του στρατού –ή έτσι μας είπε) για να του επιβληθεί και να τον αποδυναμώσει λίγο. Τα πράγματα όμως δεν πήγαν όπως τα είχε σχεδιάσει και ο μεγαλύτερος σκύλος βρέθηκε ξαπλωμένος κάτω από τον Μπεν στα πρώτα 5’. Το ίδιο έγινε και με την εντολή «όρμα» (εντολή που ο πατέρας μου θεωρούσε άχρηστη –να τον ηρεμήσουμε θέλαμε...όχι να ορμάει), με το σκεπτικό να μάθει να ορμάει με καθοδήγηση και όχι όποτε θέλει. Του φόρεσαν ένα περιλαίμιο (που μας είπε να του το φοράμε μόνο όταν θέλουμε να είναι «επιθετικός» -πχ όταν λείπουμε από το σπίτι), φόρεσε και ο εκπαιδευτής τον απαραίτητο εξοπλισμό και λέγοντάς του «όρμα» τον χτύπησε. Ο Μπεν όρμησε. Όρμησε. Ο πατέρας μου δεν μπορούσε να τον συγκρατήσει. Έσκισε τη στολή του εκπαιδευτή και του έκανε πληγή. Κάπου εκεί ο πατέρας μου έκρινε ότι ίσως δεν είχε επιλέξει το σωστό εκπαιδευτή και σταματήσαμε την εκπαίδευση, συνεχίζοντας να εφαρμόζουμε στο σπίτι αυτά που ήδη του είχαμε δείξει.
Ήταν φύλακας. Δε γαύγιζε σχεδόν ποτέ. Μόνο χαμήλωνε και έκανε ένα υπόκωφο γρύλισμα όποτε θεωρούσε ότι έπρεπε να επιτεθεί. Απλώς θεωρούσε ότι έπρεπε να επιτεθεί σχεδόν πάντα. Για να έρθει κάποιος σπίτι έπρεπε να μας ειδοποιήσει νωρίτερα και να τον απομονώσουμε, γιατί όλοι τον φοβούνταν. Ακόμα και άτομα που είχε δεχτεί, όταν η οικογένεια ήταν παρούσα, τα είχε «φοβερίσει», όταν δεν ήμαστε μπροστά. Μας δυσκόλεψε. Μας δυσκόλεψε την κοινωνική ζωή, τις μετακινήσεις. Προσαρμόσαμε τη ζωή μας στον Μπεν. Αλλά ήταν πραγματικό μέλος της οικογένειας. Ένα κάπως προβληματικό, «παραβατικό», επικίνδυνο μέλος, αλλά αναπόσπαστο τμήμα του σπιτιού μας.
Και όλα τα παραπάνω έχουν λογική. Τα groenendael είναι μια πολύ απαιτητική ράτσα. Είναι δεσποτικά ζώα. Το σώμα τους, αλλά και η ψυχολογία τους είναι “σχεδιασμένα” για σκληρή δουλειά. Χρειάζονται έμπειρα αφεντικά και εκπαίδευση από επαγγελματία. Είναι γεννημένοι φύλακες. Πρέπει να κοινωνικοποιηθούν από πολύ μικρή ηλικία, τόσο με παιδιά όσο και με άλλα ζώα, για να μην αναπτύξουν προβλήματα συμπεριφοράς, καθώς έχουν έντονη προσωπικότητα. Τα αφεντικά τους χρειάζεται να τους επιβληθούν από νωρίς, κυρίως με τη σίγουρη στάση τους και όχι τόσο με έντονη πειθαρχία ή αυστηρότητα (που συνήθως έχουν τα αντίθετα αποτελέσματα από τα επιθυμητά!!) Χρειάζονται αρκετή άσκηση και χώρο για να τρέχουν, αλλά μπορούν να ζήσουν και σε διαμέρισμα (αρκεί φυσικά να βγαίνουν τη βόλτα τους). Ζουν γύρω στα 15 χρόνια μάξιμουμ και έχουν γενικά καλή υγεία. Φτάνουν σε ύψος μέχρι 70εκ και σε βάρος μέχρι 40 κιλά. Έχουν διπλό τρίχωμα: ένα λείο, μακρύ γυαλιστερό εξωτερικά και ένα πιο χνουδωτό εσωτερικά. Τα αλλάζουν από μία φορά το χρόνο (συνολικά δύο φορές ετησίως οι τρίχες τους θα βρίσκονται παντού!). Το τρίχωμά τους θέλει περιποίηση τουλάχιστον 2 φορές την 7μάδα.
Πήραν το όνομά τους από ένα χωριό του Βελγίου και αποτελούν το δημοφιλέστερο από τα 4 βέλγικα λυκόσκυλα (Malinois, Laekenois και Tervuren τα άλλα 3). Στις περισσότερες χώρες και τα 4 είδη θεωρούνται παραλλαγές της ίδιας ράτσας. Πρώτο δημιουργήθηκε το Malinois από τον Professor Adolphe Reul γύρω στο 1891.
 |
| Ο Μπεν και ο 3θέσιος καναπές! |
Ο Μπεν έζησε μαζί μας 10 χρόνια. Έφυγε χτυπημένος από καλαζάρ. Κι αν χαίρομαι για κάτι, είναι πως όταν αρρώστησε βαριά, έλειπα για σπουδές και δεν τον είδα που είχε μείνει σκιά του εαυτού του. Αντίθετα με την υπόλοιπη οικογένειά μου, τον θυμάμαι πάντα ένα θηρίο. Το θηρίο μου.
Μάθετε περισσότερα:
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου