Ο σκυλος μου οταν φευγω απο το σπιτι κλαιει...

Γίνετε ο εκπαιδευτής του σκύλου σας

Είμαι γενικά εύκολο θύμα για τα σκυλιά. Με τουμπάρουν πάντα και μου κάνουν ότι θέλουν...ή τέλος πάντων ότι εγώ νομίζω ότι θέλουν! Είναι γιατί τα αντιμετωπίζω σαν μικρά παιδιά και δεν μπορώ να τους αρνηθώ. Γιαυτό το λόγο δε θα μπορούσα και ποτέ να γίνω εκπαιδεύτρια. Παρόλα αυτά, στη θεωρία είμαι "μανούλα" 😁. Θα σας πω λοιπόν πώς μπορείτε εύκολα να μάθετε τον καινούριο σας φίλο να μην κλαίει όταν τον αφήνετε μόνο του στο σπίτι.
Ο σκύλος μας όταν φεύγουμε και τον αφήνουμε μόνο, νιώθει ανασφάλεια και αγχώνεται. Είναι πολύ λογικό λοιπόν να αντιδρά όσο εμείς απουσιάζουμε. Πρέπει να του δώσουμε να καταλάβει ότι η κατάσταση αυτή είναι προσωρινή και σύντομα θα τελειώσει. 
Ξεκινάμε λοιπόν αφήνοντάς τον μόνο στο σπίτι χωρίς να απομακρυνθούμε, για δυο με τρία λεπτά. Κλείνουμε την πόρτα, και απλά στεκόμαστε πιο πέρα τόσο ώστε να μη μας μυρίζει. Στο διάστημα αυτό μπορεί να ακούμε το σκυλί μας να κλαίει. Δεν του μιλάμε. Περιμένουμε απλά το χρόνο που έχουμε ορίσει να περάσει. Επιστρέφουμε και προσπαθούμε ( όσο γίνεται- γιατί εγώ δεν μπορώ με τίποτα) να μην είμαστε ιδιαίτερα ενθουσιώδης για την αντάμωσή μας. Σε λίγο ξαναφεύγουμε για λίγο παραπάνω, για πέντε λεπτά. Μπαίνουμε πάλι σπίτι. Λίγο αργότερα ξαναφεύγουμε αυξάνοντας λίγο ακόμα το χρόνο απουσίας μας.  Αυτό πρέπει να γίνει αρκετές φορές, κάθε φορά να αυξάνουμε λίγο το χρόνο απουσίας μας και να το επαναλαμβάνουμε για αρκετές μέρες. 'Έτσι, επειδή  και τα σκυλιά δεν έχουν την αίσθηση του χρόνου, θα καταλάβει ότι θα γυρίσετε όπως και να έχει σπίτι για να είστε κοντά του.  Ιδιαίτερα θα βοηθούσε αν του αφήναμε ένα μπλουζάκι μας να μας μυρίζει, το αγαπημένο του παιχνίδι ή ένα δερμάτινο κόκκαλο να μασουλάει, ώστε να έχει να ασχολείται. Λένε ότι έχει μεγάλη σημασία κατά την επιστροφή μας "να μην το κάνουμε θέμα" και να τον αγνοούμε τα πέντε πρώτα λεπτά. Αυτό προσωπικά δεν μπορώ να το κάνω ούτε για ένα, αλλά για να είμαι σωστή πρεπει να το αναφέρω.

Καλή επιτυχία και υπομονή !!!